بررسی نگرش و اطلاعات مردم شیراز در مورد بیماری صرع

پیش زمینه و هدف: صرع یک اختلال نورولوژیک شایع است. تأثیر صرع بر روی کیفیت زندگی، معمولاً از محدودیت هایی که به وسیله تشنج به تنهایی ایجاد می شوند، بیشتر است. در واقع، سطح آگاهی و نگرش مردم نسبت به صرع می تواند روی جنبه های روانی - اجتماعی و کیفیت زندگی افراد صرعی تأثیر داشته باشد. مواد و روش کار: این مطالعه شامل 800 نفر نمونه تصادفی از مردم شیراز بود. در این تحقیق از یک پرسشنامه استفاده شد که مشابه سایر مطالعات و مقالات معتبر دنیا طراحی شده بود. سطح آشنایی، نگرش و سطح آگاهی مردم شیراز در مورد صرع بر اساس متغیرهای سن، جنس، محل زندگی و سطح تحصیلات مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: بیشترین آشنایی با صرع در محدوده سنی 10 ±30 سال، افراد شهرنشین و کسانی که تحصیلات دانشگاه داشتند، بود. 8/74درصد بین صرع و تشنج تفاوت قائل می شدند و 1/11درصد نیز صرع را نوعی از جنون و کم عقلی می دانستند. فقط 4درصد از آن ها موافق ازدواج فرزندشان با یک فرد مبتلا به صرع بودند. 4/18درصد بیماران صرعی از نظر اخلاق و رفتار با دیگران متفاوت می دانستند. بحث و نتیجه گیری: گروه مورد مطالعه در مقایسه با سایر مطالعات، آشنایی کمتری با صرع داشتند. علی رغم داشتن نگرش های مثبت در بعضی زمینه ها، سطح آگاهی خوبی در مورد این بیماری نداشتند و تنها درصدی از افراد تحصیل کرده و یا شهرنشین، پیش آگهی خوبی را برای صرع در نظر گرفتند. تلاش برای انتشار اطلاعات درست می تواند تأثیر مثبتی در افزایش آگاهی و کاهش بدبینی ها نسبت به افراد مصروع داشته باشد.